31.10.2025

  
    სამკაული ის უნივერსალური ნივთია, რომელსაც შეუძლია ჩვენი ინდივიდუალიზმის  გამომხატველ დეტალად იქცეს.

   სამკაულის დიზაინის მოფიქრებას საკმაოდ დიდი წარმოსახვა და მრავალი დეტალის აღქმა სჭირდება. ამიტომაც  ხელოვანი, რომელიც მას ქმნის, განსაკუთრებული შემოქმედებითი უნარებით გამოირჩევა. ამ სტატიაში  გაგაცნობთ ხობელ გოგონას,  დიზაინერს, რომელიც გამორჩეული ვიზუალის  მქონე სამკაულებს ქმნის. 

   ლიზა იოსავა დაიბადა 2007 წლის 16 ნოემბერს. ცხოვრობს ხობის მუნიციპალიტეტის  ნოჯიხევის ადმინისტრაციულ ერთეულში და  სწავლობს  ქ.ხობის N2 საჯარო სკოლაში.

    -   ლიზი, როდის და რამ გაგიჩინა სურვილი დაგეწყო ხელთნაკეთი სამკაულების შექმნა?

 ჩემი ინტერესი სამკაულებისადმი, განსაკუთრებით კი გვირგვინებისადმი,დაიწყო მაშინ, როდესაც ბრიტანეთის სამეფო კოლექციას ვათვალიერებდი ინტერნეტ სივრცეში. ერთ დღესაც კი, მათი ნახვით ძლიერ მოხიბლულს, გამიჩნდა სურვილი, რომ თავადვე დამემზადებინა მათი ინსპირაციით სამკაულები.

   ძალიან მიხაროდა, როდესაც ვხედავდი თუ ნაბიჯ-ნაბიჯ როგორ სახეს იღებდა ჩემი პირველი ხელთნაკეთი გვირგვინი. მისმა სილამაზემ და დედოფლურობამ, მომიწოდა და მომცა სტიმული, რომ დამემზადებინა სხვა სტილის აქსესუარებიც. ეს წამოწყება, რომელიც თავდაპირველად, უბრალოდ პირად ინტერესს წარმოადგენდა, საბოლოოდ ძალიან დიდ და საინტერესო სამუშაოში გადაიზარდა.

   გამიჩნდა სურვილი, რომ ჩემი აქსესუარები არამარტო ჩემს თავზე ,არამედ სხვებზეც მეხილა, მინდოდა, რომ ის ყველასათვის გამხდარიყო ხელმისაწვდომი. ამიტომაც დღეს ვამზადებ როგორც სადედოფლო, ასევე სადღესასწაულო და ყოველდღიურ აქსესუარებს. 


         


       -          რა მასალას იყენებ ხოლმე სამკაულების შესაქმნელად? 

       აქსესუარებზე მუშაობისას ვხმარობ დრეკად, უჟანგავ მეტალს, რომელიც მაძლევს საშუალებას, მივცე სასურველი ფორმები. მათ გასაფორმებლად და ზოგადად, გვირგვინების შესაქმნელად ვხმარობ ფერად კრისტალებს  და უცხო ფორმის თვლებს. ვიყენებ ასევე სხვადასხვა ფორმის ,,აკრილის" ყვავილებს. ამ ყველაფრის საშუალებით კი ვქმნი მრავალფეროვანი სტილის აქსესუარებს. ამიტომაც თითოეული მათგანი ძალიან განსხვავდება ერთმანეთისაგან და მორგებულია მომხმარებლის ინტერესზე.

        რა სამკაული შექმენი პირველად და ვისთვის?

     სამკაული, რომელიც პირველად დავამზადე და რომელმაც დამანახა ჩემი შესაძლებლობები, იყო სადედოფლო სტილის გვირგვინი, რომელზეც ძალიან დიდხანს, დიდი ენთუზიაზმით ვმუშაობდი. ეს გვირგვინი შევქმენი საკუთარი თავისთვის, რომელიც დღემდე მაქვს.

   თითოეული ხელით შექმნილი ელემენტით ვხვდებოდი, თუ რამდენად რთული, მაგრამ ამავდროულად რამდენად სასიამოვნო სამუშაო პროცესი იყო. ამით კი უფრო მეტად დავაფასე სხვა მეწარმეების შრომა, რომლებიც მთელ დროს სწორედ ხელთ ნაკეთობებს უთმობენ.                                         


         -  რამდენი სახის სამკაული გაქვს შექმნილი? 

      მაქვს სხვადასხვა სახის სამკაულები შექმნილი. განსაკუთრებით ზაფხულის პერიოდში დავამზადე მკლავის აქსესუარები. მათგან კი ყველაზე მეტად გამოვარჩევ დედისთვის შექმნილ მკლავის აქსესუარს, რომელიც მისი საყვარელი ყვავილების ინსპირაციით დავამზადე. გარდა ამისა, ვამზადებ შუბლის, ელფის სტილის გვირგვინებს, ბეჭდებს, სადედოფლო დიადემებსა და თმის სარჭებს. ბოლო დროს კი დავიწყე მარგალიტებით ჩანთების დამზადებაც.

 - შენს ნამუშევრებს ეტყობა რომ შექმნილია დიდი მონდომებით, რა გრძნობა გეუფლება როცა მათ ქმნი? 

       ნამდვილად, თავს ყველაზე მშვიდად და ენერგიულად მაშინ ვგრძნობ, როდესაც სამკაულებზე ვმუშაობ, რადგანაც ვიცი მათი დამზადება სწორ განწყობას, დიდ დროსა და მუზას მოითხოვს.

  აქსესუარის ყველა დეტალს სჭირდება სწორად გაზომვა, სწორი გათვლა და მასალების ცნობა. სანამ უშუალოდ დავიწყებდე მუშაობას, ვაკეთებ მონახაზს, რომელსაც სათანადოდ მივყვები. ამ დროს კი ვრთავ საყვარელ მუსიკებს და ვიქმნი სასურველ და სასიამოვნო გარემოს.  ეს ყველაფერი დიდ შრომას და დროს მოითხოვს, მაგრამ მიუხედავად დაღლილი ხელებისა და მრავალი მცდელობისა, მივიღო საუკეთესო პროდუქტი, ყოველთვის სრულდება სასურველი შედეგით. ყოველი შეცდომით კი ვსწავლობ ახალ ხრიკს და დამზადების ტექნიკას. 


        


   -      როგორც ჩემთვის ცნობილია უკვე არაერთი მომხმარებელია დაინტერესებული შენი შექმნილი სამკაულით და გიკვეთავენ ხოლმე, ძირითადად რას გიკვეთავენ ლიზი?

       პირველ რიგში უნდა აღვნიშნო ის, რომ ძალიან მიხარია როდესაც მომხმარებელი მიცხადებს ნდობას და სასურველი აქსესუარის დამზადებისას მე მომმართავს. ამ დროს განსაკუთრებით მადლიერი ვარ, რადგან ამ სფეროში პირველად ვაბიჯებ ფეხს. ძირითადად მომხმარებლისთვის ვამზადებ მკლავის აქსესუარებს და თავის, შუბლის პატარა გვირგვინებს. სულ ახლახან კი დავამზადე სადედოფლო გვირგვინი, რომლის დიზაინიც საყვარელ მომხმარებელთან ერთად შევიმუშავე.

 -         სამომავლო გეგმებზე რას გვეტყვით?

 ვინაიდან ახალი წელი ახლოვდება, ვფიქრობ, რომ მომხმარებელს საახალწლო კოლექცია შევთავაზო. სამომავლოდ კი მაქვს იმედი, რომ ჩემს ირგვლივ უფრო დიდ აუდიტორია შეიკრიბება და რომ უფრო მეტ ადამიანს გავაცნობ ჩემს თავს, ჩემი ხელნაკეთი აქსესუარებით.


               -     გაქვს სპეციალურად შექმნილი სოციალური გვერდი, რომელია ეს გვერდი რომ ვუთხრათ დაინტერესებულ პირებს და როგორ შეიძლება დაგიკავშირდნენ?

       მაქვს შექმნილი სპეციალური გვერდი, სახელად “Macacco Accessories” (მაცაცოს აქსესუარები). ეს სახელი კი შევარჩიე დიდი ბაბუის საპატივცემლოდ, რომელიც ბავშვობაში ზედმეტსახელად მაცაცოს მეძახდა ჩემი გვერდებია: Instagram- macacco.accessories TikTok- macacco.accessories Facebook- Macaco Handmade


P.S  წარმატებები ნიჭიერ ხელოვანს... 










 

20.12.2022

ხობელი ხატმწერი გიორგი ნაჭყებია

       

      ✅  ინტერვიუს ნიჭიერ ხობელთან... ხატმწერი გიორგი (გოგა) ნაჭყებია დაიბადა 1990 წლის 9 სექტემბერს ხობის მუნიციპალიტეტის პირველი მაისის ადმინისტრაციულ ერთეულში. არის დასაოჯახებელი.

  

            


 

14.12.2020

ინტერვიუ ახალგაზრდა წარმატებულ ექიმთან ივანე (ვანო) ჯავახიშვილთან

  

           

 გთავაზობთ ინტერვიუს ახალგაზრდა წარმატებულ ექიმთან, ანესთეზიოლოგ-რეანიმატოლოგ  ივანე (ვანო) ჯავახიშვილთან

   ივანე ჯავახიშვილმა 2006 წელს დაამთავრა ხობის N1 საშუალო სკოლა, 2012  თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტი.  სწავლა განაგრძო  .ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამაგისტრო პროგრამა მიკრობიოლოგია-ვირუსოლოგია-ბიოტექნოლოგიის მიმართულებით, რომელიც 2015 წელს დაასრულა. 2015-2019 წელებში  გაიარა  სარეზიდენტო პროგრამა  რეანიმაცია-ანესთეზიის მიმართულებით. ამჯამად მცხეთის სამედიცინო ცენტრში, რეანიმაცია-ანესთეზიის დეპარტამენტს ხელმნძღვანელობს.

   ივანე  ექიმი 31 წლისაა,  დასაოჯახებელი. ცხოვრობს თბილისში.  

27.08.2020

ინტერვიუ ხობელ, ახალგაზრდა მეზღვაურთან...


                  




   მიუხედავად იმისა, რომ ყველა პროფესია შრომას და სიყვარულს საჭიროებსმეზღვაურობა, განსაკუთრებულ სირთულეებთანაა დაკავშირებული.

    არა აქვს მნიშვნელობა, თქვენ კაპიტანი ხართ, მექანიკოსი თუ მოტორისტი, გემზე ყველა საქმე და გადაწყვეტილება ერთნაირად მნიშვნელოვანი და საპასუხისმგებლოა.

   მინდა გაგაცნოთ ხობელი ახალგაზრდა მეზღვაური, რომელიც თვეობით გემზეა. 29 წლის გიორგი ბუკია  ხობის მუნიციპალიტეტის ხეთის ადმინისტრაციულ ერთეულში დაიბადა, დაამთავრა პირველი მაისის საჯარო სკოლა. სწავლა ბათუმის ნავიგაციის სასწავლო უნივერსიტეტში  გემთწამყვანობის ფაკულტეტზე  განაგრძო. სწავლის დამთავრების შემდეგ მუშაობს გემზე, მოგზაურობს სხვადასხვა ქვეყნებში და მიწაზე უფრო ნაკლებ დროს ატარებს, ვიდრე ზღვაში.

 

-         მოგესალმებით გიორგი, რატომ აირჩიე მეზღვაურის პროფესია? რა მოგწონდა მასში?

    მოგესალმებით,  მომწონს მოგზაურობა მსოფლიოს მასშტაბით, სხვადასხვა ქვეყნების ღირშესანიშნაობების დათვალიერება, კულინარია, ტრადიცია.  მხიბლავდა უკიდეგანო ოკეანეში ცურვა,  ჩემი პროფესია კი მაძლევს ამის საშუალებას. სევე ფინანსური მდგომარეობის გაუმჯობესების გამო, მოგეხსენებათ, რომ ჩემი პროფესია მაღალანაზღაურებადია.



 -  გაიხსენე პირველი გასვლა ზღვაში, როგორი შეგრძნებაა, როგორ მიგიღო ზღვამ?

    პირველი  ზღვაში გასვლა გამიჭირდა, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც პორტიდან გამოვედით და რამოდენიმე დღე ხმელეთი არ გვინახავს. საოცარი შეგრძნებაა, თითქოს ფეხი გემზე ხელახლა ავიდგი.    თავიდან, რა თქმა უნდა, ძნელი იყო,  რადგან მენატრებოდა მშობლები, ძმა, მეგობრები და ახლობლები.

    საბედნიეროდ მალე შევეჩვიე, რადგან ეს პროფესია ჩემს სულში ზის და მომწონს. ( როგორც იცით, ფინანსური მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად მუშაობენ გემზე, მაგრამ ეგ პროფესია თუ არ მოგწონს და ვერ ჩასწვდები მის აზრს, მაშინ რთულია, რადგან ფსიქოლოგიურად ვერ გაძლებ ზღვაში. ამით განსხვავდება სამუშაო ზღვასა და ხმელეთს შორის.

 

  -  როგორია მეზღვაურის ყოველდღიურობა?

   ...როგორც ოჯახში ერთად ვხვდებით მზის ჩასვლა-ამოსვლას, თვეების განმავლობაში განაგრძობ ყოველდღიურ ცხოვრებას ეკიპაჟის წევრებთან ერთად, რთულია სხვა ურთიერთობა ჩამოყალიბდეს, გარდა მსგავსად ოჯახისა.

 

-          რა არის შენი მოტივაცია ზღვაში და ხმელეთზე?

    როგორც დასაწყისში აღვნიშნე, სიყვარული პროფესიის მიმართ, ფინანსური მდგომარეობის გაუმჯობესება და კვალიფიკაციის ამაღლება.

-          შენი პროფესიის დადებით და უარყოფით მხარეებზე რას გვეტყოდი? რა სირთულეებთან არის დაკავშირებული?

   დადებითი ის არის, რომ ეცნობი და უფასოდ მოგზაურობ უამრავ ქვეყანაში, (ნამყოფი ვარ 40-მდე ქვეყანაში და 60-მდე ქალაქში)  კარგი ანაზღაურება და უამრავ საინტერესო ადამიანთან შეხვედრა.

    ყველა პროფესიას ახლავს სირთულემით უმეტეს მეზღვაურობას, უარყოფითი მხარე ის აქვს, რომ ოჯახს, ახლობლებს, მოწყვეტილი ხარ თვეობით შტორმი, ნისლი, ჩაკეტილი სივრცე, გემის მწყობრიდან გამოსვლა შუა ზღვაში და . .

-          აქვს თუ არა მეზღვაურს შეცდომის დაშვების უფლება?

  მეზღვაურს არა აქვს შეცდომის დაშვების უფლება, ეს შეიძლება საბედისწერო აღმოჩნდეს. გემზე თითოეულ ეკიპაჟის წევრს ერთმანეთის იმედი აქვს.

-          როგორ და რამდენი ხნით გიწევს ზღვაში გასვლა?

   ზღვაში ყოფნა მინიმუმ 6 თვით მიწევსგემზე იმდენი საქმეა, ხანდახან თვე ისე მალე გადის,  ვერც ვიგებთ.

-          არ გიჭირს დიდი ხნით ზღვაში ყოფნა?

   უკვე არ მიჭირს, რადგან ზღვამ შეჩვევა იცის, შესაბამისად მეც შევეჩვიე... როცა ზღვაში ხარ, ემოციები გვერდით უნდა გადადო და ცივი გონებით უნდა იმოქმედო.

-         გაიხსენე საინტერესო ისტორია, რომელიც გემზე ცხოვრებისას გადაგხდა...

   საინტერესოს ვერ დავარქმევ, მაგრამ დაუვიწყარი რამ, რაც გემზე გადამხდა, გემი ჩაიძირა ჩემი გემზე ყოფნის დროს. ღმერთს მადლობა, ყველანი უვნებელი გადავრჩით

  -  რა გენატრება ყველაზე მეტად ზღვაში ყოფნისას?

  ოჯახის წევრები, ჩემი კუთხე (ხობი), სადაც დავიბადე და გავიზარდე... როცა ჩამოვდივარ,  ვცდილობ დიდი დრო ჩემს საყვარელ ადამიანებთან ერთად გავატარო და ამით მათი მონატრება ავინაზღაურო.

   - როგორია მშობლების დამოკიდებულება შენი პროფესიის მიმართ?

 - არც ისეთი სახარბიელოა მშობლებისთვის, რადგან ოჯახისგან შორს ხარ და იციან რომ, დიდ რისკს მოიცავს ჩემი პროფესია.

  -  რა როლი ითამაშა თქვენმა პროფესია მოქალაქეობრივ თვითშეგნებაზე?

  - რათქმაუნდა დიდი როლი ითამაშა ჩემმა პროფესიამ ჩემს მოქალაქეობრივ თვითშეგნებაზე, სხვა თვალით დამანახა ხმელეთის ცხოვრებასაზოგადოებისთვის სასარგებლო ელემენტის პოვნა ყველა პროფესიის წარმომადგენელში შეიძლება

   -  რა არის შენი მიზანი? ოცნება?

 -  მსურს გავხდე გემის კაპიტანი... )

 - რას ურჩევდით ახალგაზრდებს ვისაც სურს მეზღვაურის პროფესიას დაეუფლონ?

  -  სანამ საზღვაო პრაქტიკას დაეუფლებიან, კარგად შეისწავლონ თეორიული ნაწილი. ღმერთმა ყველა დაიფაროს უბედური შემთხვევისგან, მაგრამ ზღვაში ეს ყოველ წუთს მოსალოდნელია და მზად უნდა იყვნენ. ძირფესვიანი ცოდნით ადვილად შეძლებენ კრიტიკულ სიტუაციაში (გემის ჩაძირვა, აფეთქება, შეჯახება და . ), სწორი და სწრაფი გადაწყვეტილების მიღებას, რადგან გადაარჩინონ პირველ რიგში ეკიპაჟის წევრები და შემდეგ შეძლებისდაგვარად გემიც.

   - ვიცი რომ ხობზე და ხობელებზე ძალიან ხარ შეყვარებული, რას ეტყოდი მკითხველს?

   - ხობი და ხობელები ძალიან მიყვარს, ვუსურვებ ყველას  ჯანმრთელობას და დასახული მიზნების ასრულებას... საქართველოს ვუსურვებ სიმშვიდეს, მინდა, ხალხმა ამოისუნთქოს, შინაგანი სიმშვიდე მოგვეპოვებინოს და  ყოველმა ჩვენგანმა გაითავისოს, რომ ცხოვრებაში მთავარი სიყვარულია და ერთგულებაა.

    ...მართალია ადვილი არაა, მაგრამ არაფერია შეუძლებელი. მთავარია მონდომება და შრომა დასახული მიზნის მისაღწევად...